Chimborazo

Chimborazo - 26/12
We vertrekken vandaag vroeg naar Guamote. Een rit van ongeveer twee en een half uur, maar we verlaten onderweg de pacific highway bij Riobamba en gaan naar het Chimborazo National Park. De Chimborazo is een 6.384m hoge vulkaan waar we een stuk van beklimmen tot 5.000m. Een groot gedeelte met de auto, maar het laatste stuk moeten we echt zelf doen en dat valt niet mee met een zuurstoof gehalte op die hoogte van slechts 52%. We hebben het gehaald en dat voelen we wel op onze borstkas en we zijn ook wat licht in ons hoofd. Na de afdaling eten we wat in het restaurantje en rijden daarna door naar Guamote. Er is 1 hotel en dat is ontzettend leuk ingericht. Overal kunst en men ondersteund via een eigen stichting de lokale gemeenschap. Eten doen we in het Hotel, want er zijn geen noemenswaardige restaurants in Guamote. We maken het niet laat vandaag want het was met de klim en het reizen een vermoeiende dag

Alausi - 27/12
Vandaag staat de lokale markt van Guamote en om 11 uur de trein Nariz del Diablo in Alausi op het programma. We worden om half negen opgehaald en gaan eerst naar de dieren markt want die is er 's middags niet meer als we uit Alausi terugkomen. Het is druk. De bevolking is er over het algemeen in hun traditionele kledij. Op het eerste deel van de markt zijn het paarden, ezels en kleine dieren zoals eenden, kippen, ganzen en .......cavia's. Die hier niet als huisdier worden gekocht maar om op te eten.
We hebben het onderweg wel gezien, maar gegeten hebben we ze niet. Zoals wij kip eten eten ze hier cavia's. In de draaiende grills zie je geen kippen maar cavia's ronddraaien. Qua vlees schijnt het tussen kip en konijn te zitten. We rijden een stukje verder en daar verhandelen ze koeien, schapen en varkens. Het is niet altijd een prettig gezicht zoals ze met de dieren omgaan. Het is voor de mensen hier duidelijk een broodnodige behoefte en respect voor het dier is er nagenoeg niet.
Iets voor half elf komen we aan bij het station van Alausi. Het zijn slechts vijf oude houten treinstellen. Exact om 11 uur vertrekt de trein en beginnen we aan de afdaling naar het dorpje Sibambe. Het spoor is gebouwd op een bijna verticale rotswand, die El Nariz del Diablo is genoemd. Doordat een reeks scherp zigzaggende geulen uit de rots is gehouwen, kan de trein van1806 naar 2607 meter klimmen, door vooruit en weer achteruit de stijgende rails te volgen. We gaan in de wagon van de ene naar de andere kant om niets van schitterende omgeving te hoeven missen. Drie keer stopt de trein en worden de wissels van de rails omgezet.
Aan het einde van de afdaling worden we door de dansende locale bevolking begroet met muziek. Ja, het is natuurlijk ook gewoon een toeristische attractie. De stop bij het station van Sibambe duurt te lang voor we weer aan de terugreis beginnen. Al met al een tripje van twee en een half uur.
De rest van de middag lopen we over de lokale markt in Guamote. We worden bekeken, want toeristen zien ze hier niet zoveel. De vakantie zit er bijna op. Morgen terug naar Quito.