Etappe 6 - Camariñas naar Muxía

De wekker gaat vandaag wat vroeger dan normaal. De langste etappe van ruim 30km staat op het programma. We kunnen om zeven uur de ontbijtzaal al in. De koffie machine hoeven we alleen maar aan te zetten en begint even later te pruttelen. Alle ander zaken kunnen we uit de koelkast pakken. Een paar minuten later komt er nog iemand de ontbijtzaal binnen. Een zee bioloog uit Colombia. Mocht ook wat eerder komen ontbijten. Het was die dag zijn eerste werkdag bij een Sea Farm. Wat ze er precies doen weet ik niet maar het heeft iets te maken met vissen en een boerderij, haha. De koffers zetten we zoals gebruikelijk weer bij de receptie voor het transport naar het volgende hotel. Het is nog koud als we op pad gaan. De wind is behoorlijk sterk. Het eerste gedeelte lopen we langs de weg maar na een aantal kilometers slaan we weer af en volgen we de soms smalle paadjes. De plaats Muxía hadden we al gezien vanuit Camariñas en leek zo dichtbij. Het zijn echter zoveel kilometers omdat er twee rivieren naar de zee stromen en we tot twee keer toe een flink stuk het binnenland in moeten om dan in een dorp via een brug de rivier over te steken. De route naar Muxía is zoals de andere etappes weer wonderschoon. Vaak vlak langs de rotsige kust, kleine baaitjes, strandjes. In Muxía aangekomen lopen we eerst door het centrum naar de vuurtoren. Het eindpunt van de etappe. Een vuurtoren mag je het eigenlijk niet meer noemen. Ontmanteld en tegenwoordig een electronisch baken voor de scheepvaart. Ook staat er een kleine kerk waar nog regelmatig een mis word opgedragen. We slapen in Muxía niet in een Hotel maar in een pelgrims Hostel. Hypermodern en gerunf door twee alleraardigste beheerders. Er zijn slaapzalen, maar ook twee persoon kamers.......en zo'n kamer hebben wij. In de keuken staat als welkom voor de Camino pelgrims een linzensoep klaar en een ...........geen idee wat het was, maar iets met veel kerrie. Iedereen kan het zo pakken, gratis en voor niks, haha. Na het eten zijn we het dorpje nog even ingegaan om er een wijntje te drinken met Sepp, een Oostenrijker die dezelfde Camino loopt als ons.