Etappe 8 - Nemiña naar Finisterra

We hebben de laatste etappe gehad en dat was er weer eentje met vele ups en downs en dat bedoel ik dan letterlijk. Het weer deze laatste etappe dag was uitstekend. Zon, blauwe lucht en vaak een verfrissende wind vanuit zee. In het begin van de etappe zaten we een beetje verkeerd met de route. Niet goed gekeken of onduidelijk aangegeven, maar in ieder geval we zaten plotseling op een steile helling met in de diepte de zee. Sepp, de oostenrijker, loopt op dit moment ook in de buurt en met z'n drieën toch uiteindelijk het pad weer gevonden na flink wat geklauter. Op dit moment was Joke niet in haar element. Het blije wat ze vaak had, wandelend over de smalle paadjes door de bloemen velden was nu erg ver weg, haha.
Halverwege de tocht komen we bij een enorm lang zandstrand. Niemand te zien. We besluiten hier maar een stop te houden. Plat op ons rug zodat we geen last hebben van de wind, blijven we hier een half uurtje liggen. Aan het eind van de middag zien we Finisterre al liggen. De vuurtoren nog niet want die staat achter de heuvel van dit schiereiland. Als we nog een kilometer of vier moeten komen we bij een klein, een zeer klein winkeltje. Hij heeft ijs en gekoelde frisdrank. Net wat we nodig hebben. Ook een rek met hele oude smerige ongeopende flessen. Geen decoratie, maar te koop. Nog een bod gedaan op een oude single malt whisky, maar hij kende de prijzen van oude flessen, dus het is gebleven bij een blikje Aquarius. Bij de vuurtoren aangekomen was het enorm druk. Er komen ook veel Santiago Pelgrims en toeristen naar toe. Naar het Hotel moesten we ook nog een kleine 4km lopen. Dat hadden we niet verwacht maar kon er nog wel bij. 's Avonds lekker gegeten met een wijntje en nog even nagekletst met Sepp de Oostenrijker. Hij gaat morgen naar Coruña en wij naar Santiago de Compostela.