Puerto Natales

De bus naar Puerto Natales vertrekt om 8 uur, maar naar het busstation kunnen we niet lopen. Het eerste foutje in de planning, maar door een taxi te nemen weer opgelost. 10 minuten naar het busstation, maar met volle bepakking te ver om te lopen. Bij het busstation is het al erg druk. De bussen vertrekken naar allerlei bestemmingen. Het zijn vooral toeristen die met de bussen reizen. Op straat zie je veel los lopende honden. Ook bij het busstation lopen er veel rond. Je moet goed op de bagage letten, want ik zag een hond gewoon tegen iemand zijn koffer plassen toen hij er langs liep. De eigenaar stond net de andere kant op te kijken. De tickets voor de bus had ik al ruim van te voren geboekt en haden twee stoelen voorin. Konden in een halve slaapstand worden gezet dus de oogjes hebben we onderweg nog wel eventjes dicht gedaan. Bij de grens moesten we eerst de bus uit om het uitreis stempeltje van Argentinië te krijgen. Toen de bus weer in en na een minuut of tien kwamen we bij de Chileense grens. Allerlei formulieren invullen en alle bagage moest uit de bus. Een snuffel hond controleerde alle bagage om te zien of er geen verboden zaken in zaten. Nee, geen drugs, maar fruit, planten of andere zaken die ziektes in Chili kunnen veroorzaken als ze besmet zouden zijn. Daarna moest al onze hand bagage door de scanner. Op het moment dat we Chili inrijden zien we het landschap veranderen. Alles is ineens veel groener, je ziet meer veeteelt en boerderijen. Geen idee hoe dat kan. Het busstation in Puerto Natales is vlakbij het hotel waar we naar toe moeten. Goed gepland, haha. Slechts 10 minuten lopen. We kunnen nog niet inchecken, maar de rugzakken kunnen we vast droppen en gaan daarna het centrum een beetje verkennen, wat ook op loop afstand ligt. Na het avondeten gaan we bijtijds slapen. Morgenvroeg om 7 uur naar Torres del Paine National Park voor het begin van onze W-trekking van 5 dagen.