Isla de Pasqua - Rapa Nui

We blijven tot na Nieuwjaar op Paaseiland en kunnen lekker rustig aan doen na een paar drukke weken. Eigenlijk geen tijd om terug te kijken want er zijn vanaf vandaag weer nieuw dingen te ontdekken op dit mysterieuze eiland.
We besluiten om vandaag eerst de krater van de vulkaan Rano Kau te gaan bekijken. Nee, niet lopend. We huren hier bij het Hotel twee mountain Bikes. Was het makkelijker om naar boven te komen? Nou nee, zelfs met het eerste voorblad (1) en grootste achterblad (1) was het lasting om omhoog te komen. We hebben ook af en toe moeten lopen met de fiets aan de hand en dat leek zelfs sneller te gaan.
Het uitzicht bij de eerste mirador was prachtig. Het is geen werkende vulkaan meer. Het kratermeer bestaat uit zoet water en is half dichtgeslibd, een soort wet land waar het totorariet groeit.
Aan de buitenzijde van de vulkaan bevinden zich bij Orongo de resten van een nederzetting/heiligdom. 53 huizen gemaakt met stukken leisteen.
Naar beneden fietsen zou makkelijker moeten gaan, maar door de steenslag op de weg doen we rustig aan en hebben kramp in onze handen doordat we constant in de remmen moesten knijpen. Hanga Roa is de hoofdstad van Rapa Nui en ook de enige stad op het eiland.We fietsen door de hoofdstraat Avenida Atamu Tekena. Veel restaurantjes, winkeltjes en de enige apotheek van het eiland.
We fietsen langs het kleine haventje, waar vele gekleurde kleine vissersbootjes liggen en zien in de verte al de eerste beelden staan.
Vroeger veel op plaatjes gezien en nu staan we er zelf bij.
Bij het Hotel ontmoeten we twee Russen, die al een paar dagen op het eiland zijn en hebben goede tips voor het avondeten. Vooral waar je niet moet gaan eten. Het restaurant Te Moana vlakbij de haven is inderdaad erg goed. Polynesische sfeer en aan de achterzijde een tuin aan de zee. In de komende dagen dagen gaan we hier zeker nog een keer naar terug.
De weersvoorspellingen waren voordat we naar Paaseiland vertrokken niet erg positief. Men voorspelde regen en bewolking. Nou deze eerste dag was zoning met ook wel wat bewolking, maar regen hebben we nog niet gehad.

De regen die we gisteren niet hebben gehad is afgelopen nacht veelvuldig gevallen. Qua temperatuur is het prima. We doen rustig aan vandaag. Een groot deel van de dag blijven we bij het zwembad en rond een uur of drie lopen we naar het centrum van de stad. In het hotel hebben we alleen tussen 5 en 7 WiFi (qua snelheid net genoeg voor je email), maar in het centrum op het plein is een gratis WiFi hotspot. We checken er de mail en ik kan meteen nog een paar verhaaltjes uploaden. Doe er ook een paar foto’s bij, maar dat blijkt toch teveel voor de verbinding. Moet er daarom maar een paar deleten om niet de rest van de middag op dit plein te moeten blijven zitten. Als we teruglopen naar het Hotel kopen we in de plaatselijke supermarkt nog een fles bubbles voor morgenavond.

Oudejaarsdag is de dag waarop we het meeste hebben bekeken op het eiland. Bij het hotel huren we een kleine Jeep (Suzuki Jimny) en rijden langs de zuidkust. We zien veel wilde paarden onderweg. Langs deze zuidelijk route vinden we ook de meeste plekken waar de Moai (paasbeelden) staan. Op veel plekken zijn de beelden eeuwen geleden omgegooid. Men weet nog steeds niet wat de werkelijke reden is, maar men denkt aan een onderlinge strijd tussen de twee bevolkingsgroepen van het eiland.
Toen de Nederlander Jacob Roggeveen in 1722 op eerste Paasdag het eiland ontdekte (vandaar de naam) stonden alle beelden nog recht op.

Bij Rano Raraku (de vulkaan) zijn de beelden gemaakt. Uit de rotsen uitgehakt en toen over het eiland verspreid. Hoe ze dat hebben gedaan is nog steeds niet helemaal duidelijk. Sommige beelden zijn wel 15 meter hoog en van de beelden, waarvan je de koppen boven de grond uit ziet steken, blijkt er uit eerdere opgravingen nog een groot aantal meters onder de grond te zitten. Ook de plek waar je nog gedeeltelijk een paar beelden in de rotswand ziet zitten, c.q. liggen is indrukwekkend.
Bij Togariki staan totaal 15 Moai op een rijtje. Doordat er de laatste jaren steeds meer toeristen naar het eiland komen zijn de meeste plekken waar Moai staan afgezet en kan je er niet meer dichtbij komen om naast de beelden te gaan staan. Nadat we nog bij het Anakena strand langs zijn gegaan terug naar het Hotel. Omkleden en dan naar het gebied bij de haven waar het Oudejaarsfeest is en waar de grote vuurwerk show zal worden gehouden. We hadden een mooie plek waar we konden zitten en ik denk dat bijna het hele eiland hier aanwezig was. Er speelden vanaf elf uur diverse lokale bands en om twaalf uur was er een enorm vuurwerk. Ook weer zo’n ervaring die we niet gauw zullen vergeten.

Nieuwjaarsdag was weer zo’n dag om rustig aan te doen. Zwembad, naar het dorp en een drankje ’s middags op een strand terras waar we opnieuw een bijzondere ervaring hebben gehad. Zwemmen er een paar enorme schildpadden in de baai. We hebben er goed zicht op vanaf het terras door het heldere water en de zon die er in schijnt. Joke baalt dat ze de zwemkleding niet heeft meegenomen. Een aantal mensen die in het water zijn zwemmen er achteraan en kunnen ze zelfs aanraken.

De dinsdag hebben we opnieuw de Jeep weer gehuurd. De wekker gaat om 05.30 uur want we willen bij Tongariki de zonsopkomst filmen en fotograferen. De avond ervoor hebben we tegen een paar Chileense vrouwen verteld dat we deze morgen met de auto er naar toe rijden. Als we om kwart over zes in de auto zitten klopt één van de dames op het raam……of ze ook mee mogen rijden. Stonden ons dus al vroeg op te wachten, haha.
Als we bij de Moai aankomen is het al druk op de parkeerplaats. We zijn niet de enigen die hier al zo vroeg naar toe zijn gereden.
Na de Moai fotosessie rijden we weer terug en schuiven aan bij het ontbijt. De rest van de dag hebben we de auto ook nog en bezoeken de laatste Moai bij Akivi en gaan we zwemmen bij het Anakena strand.

We komen er waarschijnlijk nooit meer terug. Het eiland kenden we alleen maar van de geschiedenis boekjes of van een reisprogramma, maar het verblijf hier was heel bijzonder en zullen we niet gauw vergeten.