El Calafate / El Chaltén

Een uurtje langer liggen is ook wel eens fijn. Rustig ontbijten. De auto aftanken en terugbrengen naar de verhuurder en een Taxi naar het vliegveld. Ja, we moeten weer verder. Vandaag vliegen we naar El Calafate. Slechts een tussenstop. De vlucht met Aerolinas Argentinas duurt ongeveer twee uur en brengt ons naar het gebied van de gletsjers. Voor we de huurauto ophalen brengen we eerst onze rugzakken naar de jeugdherberg. Vanuit de lucht zagen we El Calafate liggen. Daaromheen niets anders dan kale vlaktes, heuvels en een enorm groot blauw meer. Het Lago Argentino. In El Calafate zelf is van dat droge en dorre niets te zien. Het is net een oase middenin de woestijn. Geen meertje met palmbomen, maar normale straten en veel bomen. Rijdend in de taxi vanaf het vliegveld door het desert landschap verwacht je dit niet. In de grote hoofdstraat is het een aaneenschakeling van souvenir winkeltjes, restaurants en sportzaken waar ze bijna overal North Face kleding verkopen. Zal wel te maken hebben met de oprichter van het bedrijf. Een multimiljonair die veel investeert in bepaalde regio's van Patagonië in Argentinië en Chili om de lokale bevolking helpt om zich verder te ontwikkelen.
Na een goede nachtrust vertrekken we de volgende morgen vroeg richting El Chaltén. Een rit van ongeveer 230km. De weg is goed en dat is te danken aan de vele toeristen die hier jaarlijks komen. Vroeger waren het onverharde wegen. De wegen golven door het onmetelijke landschap. Verkeer is er bijna niet. De hele rit naar El Chaltén komen we slechts een paar auto's en bussen tegen. Halverwege de rit slaat het weer om en begint het te regenen. Normaal gesproken zie je op zo'n 70 kilometer (het land er voor is nagenoeg vlak) de bergen "skyline" met Mount Fitz Roy in de verte, maar door de bewolking was hier niets van te zien. In El Chaltén komen de toeristen voor de vele wandelingen die je er kan maken en dan met name voor de wandeling naar het Lago de Los Tres met fantastisch uitzicht op Mount Fitz Roy. De rokende berg omdat er bij helder weer bijna altijd wel een wolk omheen hangt waar door het lijkt op een grote schoorsteen. We rijden door El Chaltén. Het heeft niet echt een centrum. De restaurants en Hostels staan ver uit elkaar en het geheel doet denken aan een western stadje. Voor onze slaapplek moeten we nog een halfuur verder rijden over een onverharde weg. Grind en zand waar wel een sjovel en wals overheen zijn geweest, maar dat is volgens mij al een tijdje geleden. 30km per uur is wel het maximum en ook dan heb je nog het idee dat de auto een paar onderdelen gaat verliezen zo rammelt alles. We slapen een nacht in een Eco Dome. Een grote bolvormige tent met uitzicht op Mount Fitz Roy. Een bijzondere ervaring. Een zelfde soort ervaring hadden we een aantal jaren terug in Oeganda toen we op een eiland in Lake Buniyoni in een safaritent sliepen. Een deel van de bol is voorzien van doorzichtig zeil. In de bol staat een groot twee persoonsbed. Er is een badkamer met wc en voor het doorzichte deel van de tent een zitje. Avondeten doen we in de grote "restaurant" dome. Die een paar maatjes groter is dan waarin we slapen. Dit doen we trouwens niet te laat, want morgen staat de hike naar het Lago de Los Tres op het programma.

P.S de foto's zijn van de middag toen we aankwamen in El Chaltén. Korte wandeling naar de Glacier Huemul.